مایکل اسکات روس فیلسوف علم کانادایی متولد بریتانیا است که در فلسفه زیست شناسی تخصص دارد و روی رابطه بین علم و دین، بحث خلقت-تکامل، و مشکل مرزبندی در علم کار می کند. روس در حال حاضر در دانشگاه ایالتی فلوریدا تدریس می کند.
روس در بیرمنگام، انگلستان ، در مدرسه بوثام، یورک تحصیل کرده است. او مدرک کارشناسی خود را در دانشگاه بریستول (1962)، مدرک کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه مک مستر، همیلتون، انتاریو (1964) و دکترا را در دانشگاه بریستول(1970) گذراند.

روس به مدت 35 سال در دانشگاه «گوئلف» در انتاریوی کانادا تدریس کرده است. از زمان بازنشستگی از گوئلف، او در دانشگاه ایالتی فلوریدا تدریس کرده و پروفسور « لوسیل تی ورکمایستر» در فلسفه (2000–تاکنون) است. در سال 1986، او به عنوان عضو انجمن سلطنتی کانادا و انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم انتخاب شد. او دکترای افتخاری را از دانشگاه برگن، نروژ (1990)، دانشگاه مک مستر، انتاریو، کانادا (2003) و دانشگاه «نیوبرانزویک، فردریکتون، نیوبرانزویک، کانادا (2007) دریافت کرده است. در سپتامبر 2014 توسط دانشگاه کالج لندن به عنوان دکتر افتخاری علوم انتخاب شد.

روس شاهد کلیدی شاکی در پرونده آزمایشی سال 1981 (مک لین علیه آرکانزاس) قانون ایالتی بود که اجازه تدریس « علم آفرینش » را در سیستم مدرسه ای آرکانزاس می داد. قاضی فدرال حکم داد که قانون ایالتی خلاف قانون اساسی است.
کتاب او در سال 1996 درباره ایده پیشرفت در زیست شناسی (ارتوژنز)، مونادِ انسان، با استقبال متفاوتی از سوی دیگر فیلسوفان زیست شناسی مواجه شد. پیتر جی. بولر آن را کتابی مهم و بحث برانگیز در مورد جایگاه تکامل گرایی توصیف کرد. ران آموندسون روس را فیلسوفی تحلیلگر و تجربه‌گرا نامید، اما برخورد روس با ساختارگرایی را «کمتر رضایت‌بخش» نسبت به سنت‌های اقتباس‌گرا و داروینی یافت. او سبک نوشتاری روس را «بلوف، ناخودآگاه و متفکرمابانه» نامید و روس را کنایه‌آمیز، «به ندرت یک ناظر بی‌طرف» می‌داند. مایکل گیسلین روس را به عنوان یک «سیاست مدار خبره » و « دانشگاهی متعصب » نامید و او را مورد انتقاد قرار داد، با روایت روس در مورد فیلوژنتیک مخالف بود و او را متهم کرد که به طور کامل کارهای اخیر مانند کارل ووز، یعنی « بی توجهی به داده ها » – neglecting data – را نادیده می گیرد. که با تز او در تضاد است. از قضا، از نظر گیسلین، ایده‌آل معرفت‌شناختی خودِ روس برای علم بر ایده پیشرفت تکیه داشت.
روس تعدادی از سخنرانی‌های گیفورد را در سال 2001 در الهیات طبیعی در دانشگاه گلاسکو ایراد کرد. سخنرانی‌های او درباره طبیعت‌گرایی تکاملی، «درکی داروینی از معرفت‌شناسی» و «درکی داروینی از اخلاق» در کتاب «طبیعت و محدودیت‌های فهم انسانی» گردآوری شده است (ویرایش آنتونی سانفورد، تی و تی کلارک، 2003). روس به طور منظم با ویلیام ای دمبسکی ، از طرفداران طراحی هوشمند مباحثه می کند. روس این موضع را دارد که می توان ایمان مسیحی را با نظریه تکاملی تطبیق داد. روس مجله بیولوژی و فلسفه را تأسیس کرد که اکنون سردبیر بازنشسته آن است و کتاب ها و مقالات متعددی منتشر کرده است. او به تأثیر همکار فقید خود ارنان مک‌مولین اشاره می‌کند.

از سال 2013، روس در شورای مشورتی مرکز ملی آموزش علوم فهرست شده است.
در سال 2014، روس به دلیل تعهدش به علم و عقل، به عنوان برنده جایزه انجمن برتراند راسل انتخاب شد.

روس به دنبال آشتی دادن علم و دین بوده است، موضعی که او را با ریچارد داوکینز و وبلاگ نویس علمی Pharyngula PZ Myers در تضاد قرار داده است. روس درگیر چالش شدید با آتئیست‌های جدید شده است. بر اساس گزارش روس در سال 2009، ریچارد داوکینز، در پرفروش‌ترین کتاب خود به نام « توهم خدا» ، روس را به نویل چمبرلین، همراه فکری هیتلر در مونیخ تشبیه می‌کند. روس می گوید ، آتئیست های جدید برای دانش، عامل یک «بد خدمتی بزرگـ» هستند؛ یک « بدخدمتی به بورس تحصیلی ». و اینکه داوکینز در کتاب « توهم خدا» می‌گوید در هر دوره مقدماتی، یا فلسفه یا دین شکست می‌خورد و این توهم خدا باعث می‌شود او «از اینکه ملحد باشد خجالت بکشد». روس نتیجه گیری می کند که من از این که مورد توهین آتئیست های جدید هستم احساس غرور می کنم. آنها فاجعه ای خونبار می آفرینند.

زندگی شخصی
روس از ازدواج اول خود دو فرزند دارد و از سال 1985 با همسر دوم خود ازدواج کرده است که دارای سه فرزند است. روس یک آتئیست است، اگرچه، او جنبش آتئیست جدید را رد می کند.

1. انقلاب داروینی
2. آیا علم جنسیت دارد؟ و مشکلات دیگر در علوم زیست پزشکی (1981)
3. داروینیسم دفاع شده، راهنمای مناقشات تکامل
4. زیست شناسی اجتماعی، درست یا مزخرف؟ (ویرایش اول 1979، ویرایش دوم 1985)
5. جدی گرفتن داروین: رویکرد طبیعت گرایانه به فلسفه (1986)
6. همجنسگرایی: یک تحقیق فلسفی (1988)
7. فلسفه زیست شناسی امروز (1988)
8. پارادایم داروینی: مقالاتی درباره تاریخ، فلسفه و مفاهیم دینی آن (1989)
9. تکامل: چهار میلیارد سال اول. (ویرایش با مایکل تراویس) (2009)
10. طبیعت گرایی تکاملی: مقالات برگزیده (1995)
11. مونادِ انسان: مفهوم پیشرفت در زیست شناسی تکاملی (1996)
12. اما آیا این علم است؟ پرسش فلسفی در مناقشه خلقت/تکامل (1996)
13. رمز و راز اسرار: آیا تکامل یک ساخت اجتماعی است؟ (1999)
14. زیست شناسی و بنیاد اخلاق (1999)
15. آیا داروینی می تواند مسیحی باشد؟ رابطه علم و دین (2001)
16. جنگ های تکاملی: راهنمای بحث ها (2003)
17. داروین و طراحی: آیا تکامل هدفی دارد؟ (2003)
18. بدعت‌های داروینی (ویرایش با ابیگیل لوستیگ و رابرت جی ریچاردز) (2004)
19. مبارزه تکامل-آفرینش (2005)
20. داروینیسم و نارضایتی های آن (2006)
21. کمپین کمبریج برای خاستگاه گونه ها (ویرایش با رابرت جی ریچاردز) (2008)
22. فلسفه پس از داروین (2009)
23. تعریف داروین: مقالاتی درباره تاریخ و فلسفه زیست شناسی تکاملی (2009)
24. علم و معنویت: ایجاد فضا برای ایمان در عصر علم (2010)
25. فلسفه تکامل انسان (2012)
26. فرضیه گایا: علم در یک سیاره بت پرست (2013)
27. الحاد: آنچه همه باید بدانند (2015)
28. داروینیسم به عنوان دین: آنچه ادبیات در مورد تکامل به ما می گوید (2016) انتشارات دانشگاه آکسفورد
29. از عمد (2018) انتشارات دانشگاه پرینستون