کتاب چگونه در مورد خدا فکر کنیم؟

نویسنده: فلیپ فریمن، استاد فلسفۀ کلاسیک

ناشر خارجی: انتشارات دانشگاه پرینستون

ترجمه: معصومه شاه‌گردی
ناشر داخلی: علم، زمستان 1400

قسمتی از مقدمه مترجم:

فیلیپ فریمن، استاد علوم‌انسانی در دانشگاه پپرداین در ملیبوی کالیفرنیا است. او مدرک دکتری خود را در رشتۀ زبان‌شناسیِ باستانی، و زبان‌ها وادبیات سِلتی، از دانشگاه هاروارد دریافت کرده است. کتاب‌های او در نیویورک تایمز، وال‌استریت، و سایر نشرهای ملی امریکا چاپ شده است.
یکی از جهات و دلایلِ جالب بودن و اهمیت این کتاب برای ترجمه از نظر من، آگاهی از افکار و تأملات مورد توجه و گفتگو در قرن بیست‌ویک، در کشور امریکا، بعنوان یکی از پیشرفته‌ترین کشورهای در حال حاضر جهان، و در دانشگاه پرینستون، بازهم بعنوان یکی از عالی‌ترین دانشگاه‌های جهان است. چیزی که هنوز هم ارزش چاپ، تکثیر و هزینه در این ممالک پیشرفته را به خود اختصاص داده است.
شخصاً از برخی از مطالب کتاب دربارۀ شگون و تفأل که کمتر فلسفی هستند لذت کمتری بردم و پیش خود تصور می‌کردم که ایکاش این مطالب در صفحات کم‌اهمیت‌تر کتاب می‌آمدند، نه در صفحات ابتدایی و پراهمیت‌تر؛ اما متوجه شدم که ورود به بحث‌های عمیق‌تر و جذاب‌تر، بلافاصله بعد از همین قسمت‌ها اتفاق می‌افتد و این مباحث می‌تواند مدخل خوبی برای ورود به آنها باشد؛ بخشی که دربارۀ نشان دادن وجود گرما و خرد در تمامی اجزاء جهان و ارتباط آن با اثبات وجود خدا است و از استدلال شماره 23 فصل اول آغاز می‌شود. در قسمت رؤیای سیپیو نیز، همین وضعیت جریان دارد و مباحث غیرجذاب و بسیار جذاب در پی هم می‌آیند؛ بخشی که برای من جالب بود از استدلال 15 و 16 و بخصوص استدلال 18 از این فصل آغاز می‌شود.

بریده‌ای از کتاب:

خرد انسانی ما، علیرغم محدودیت های مان، باید ما را به این درک رهنمون شود که ذهنی بزرگ تر از ذهن ما وجود دارد، ذهنی که در حقیقت الهی است. در غیر این صورت همان طور که سقراط در کتاب گزنفون سوال می کند باید پرسید: ذهن هایی که داریم را از کجا به دست آورده ایم؟

اگر کسی از ما بپرسد که رطوبت و گرمایی را که از بدن های مان دفع می شود، یا جسم مادی بدن های مان، یا نهایتا نفس که در ما وجود دارد را از کجا به دست آورده ایم، پاسخ روشن است: یکی از زمین، یکی از آب، دیگری از آتش و آخری که ما نفس می نامیم از هوا به دست می آید. اما ویژگی دیگری که از تمام این ها برتر است و عقل نامیده می شود و شاید شما آن را هوش، اندیشه یا خرد بنامید، آن را از کجا یافته یا به دست آورده اید؟

آیا ممکن است که عالم، حاوی همه این ویژگی های کم اهمیت تر باشد، اما حاوی چیزی که از تمام این ها برتر است نباشد؟