همانطور که کاترین باند استاکتون در کتاب «کودک دگرباش» توضیح می‌دهد، کودکان کاملاً و به‌طور تکان‌دهنده‌ای عجیب و غریب هستند، جایی که او غریبگی کودکان، حتی «همجنس‌بازی» پنهان برخی از کودکان را در قرن بیستم بررسی می‌کند. شرایط مأیوس کننده، عریض و طویل و تاریک کودکان پدیدار می‌شوند، زیرا این کتاب کودکی  که معصومانه این گونه عجیب شده است را به تصویر می کشد، کودکی با آب و رنگی عجیب غریب، که توسط فروید درگیر شده است، کودکی که توسط پول درگیر شده است، و همجنس‌گرای بالغی که به صورت استعاری به عنوان یک کودک (یا مثل یک حیوان) روشن توضیح داده می شود؛ و در کنار کودک همجنس گرا قرار می گیرد. مفهوم کودک «همجنسگرا» چه می تواند با تصورات کودک انجام دهد؟ چگونه ممکن است درد، پستوها، کارهای عاطفی، انگیزه‌های جنسی، و حرکات جانبی که در همه کودکان وجود دارد را ترسیم کرد در حالی که ما آن را انکار می‌کنیم.  استاکتون کار جامعه شناسان، نظریه پردازان حقوقی و مورخان را هدف قرار می‌دهد و به چالش می‌کشد، استاکتون، از اصطلاح «رشد ناموزون» برای توصیف چگونگی آن چه در مقابل حس معمول بزرگ شدن در یک مسیر خطی به سمت قد کامل، ازدواج، تولیدمثل، و دست کشیدن از روش های کودکانه به وجود می آید، استفاده می‌کند. رشد ناموزون حالتی از رشد نامنظم است که شامل ایستایی های عجیب و غریب، دوره های سرگردانی و تاخیرهای باروری می‌شود. استاکتون با ادعای اینکه مسائل کودکان به بهترین شکل در اشکال داستانی، از جمله ادبیات، فیلم و تلویزیون ارائه و بررسی می‌شود، خوانش خیره‌کننده‌ای از آثار مثل رمان‌های هنری جیمز، رادکلیف هال، ویرجینیا وولف، جونا بارنز و ولادیمیر ناباکوف تا فیلم‌های Guess ارائه می‌دهد. چه کسی به شام ​​می‌آید، باغ معلق، موجودات بهشتی، رویاهای حلقه‌ای، و بازسازی ویلی ونکا و کارخانه شکلات‌سازی در سال 2005. نتیجه نگاهی جذاب به مازوخیسم کودکان، تعامل آنها با پدوفیل ها و حیوانات، انگیزه های غیرقابل درک و مبهم آنها (که آنها را گاهی به سمت رابطه جنسی، اغواگری، بزهکاری و قتل سوق می دهد)، اشتهای بین نژادی آنها، و عشق آنها به مصرف و تخریب از طریق اقتصاد شکلات است.